Bóg w swoim Słowie zobowiązuje wszystkich wierzących do dołożenia starań, aby znaleźli lokalne, biblijne zgromadzenie osób wierzacych w Jezusa Chrystusa, którzy z uwagi na łączące ich miejsce zamieszkania lub przebywania, stanowią lokalny kościół chrześcijan. Tak powszechna w naszych czasach idea, aby chrześcijanin żył samodzielnie, bez przynależności do kościoła lokalnego – jest niebiblijna.
Wynika to chociażby z tego, że większość listów w Nowym Testamencie jest adresowana do lokalnych kościołów w różnych częściach świata. Również listy do Tymoteusza, Tytusa i Filemona, były napisane do przywódców lokalnych kościołów. Nawet list Jakuba, który został napisany do wierzących rozproszonych przez prześladowania zakłada, że odbiorcy listu wciąż spotykają się razem. W zasadzie, znaczna część listu Jakuba jednoznacznie odnosi sie do życia w kontekście lokalnego koscioła, w którym znajdują się wierzący.
Gdy czytamy Nowy Testament widzimy, że chrześcijanie wiernie gromadzili się na lokalnych zgromadzeniach wierzących, gdzie głoszone było Słowo Boże. Takie zgromadzenia wierzących w imieniu Jezusa Chrystusa i ze względu na Niego – są sercem chrześcijaństwa. Jeden, prawdziwy, niewidzialny Kościół Jezusa Chrystusa, składający się z nowonarodzonych chrześcijan na całym świecie, manifestuje się poprzez widzialne, lokalne zgromadzenia tych właśnie ludzi. Przynależność do lokalnego kościoła jest tym, czego Bóg oczekuje od każdego wierzącego.
W dzisiejszych czasach, mało mówi się o zaangażowaniu w kościele lokalnym, oraz o przynależności do lokalnej społeczności wierzących. Mało mówi się również o obowiązkach, lecz także o ogromnych błogosławieństwach
i przywilejach, jakie wynikają z przynależności chrześcijanina do lokalnego zboru. Stanowi to jeden z głównych powodów, dla których pewni chrześcijanie decydują się na niezależność od jakichkolwiek kościołów lokalnych. Jedni z nich w ogóle nie przynależą do żadnego zboru. Drudzy zaś, decydują się pozostać niezależnymi, ale zmieniają kościoły co kilka tygodni, pozostawiając po sobie niemiłe świadectwo. Coś w stylu:
– dziś pójdę do tego zboru, ponieważ tam fajnie śpiewają ,
– za tydzień pójdę do tamtego zboru, ponieważ tam mało się modlą ,
– jutro odwiedzę ten kościół, ponieważ mają krótkie nabożeństwa.
Tacy ludzie nie angażują się w żaden kościół, ale odwiedzają wiele kościołów po to, aby tylko od nich brać, lecz nigdy im nic nie dać. Taki model chrześcijaństwa jest zupełnie obcy nauce Słowa Bożego. Pierwsza zasada jest taka, że samotna owca jest łatwym łupem dla wilka. A owca, która nie ma pasterza – pobłądzi.
Według Biblii, obowiązkiem wierzącego jest dołożyć starań, aby znaleźć i stać się częścią lokalnego, biblijnego kościoła. Członkostwo w lokalnym kościele to kwestia posłuszeństwa Słowu Bożemu, a nie kwestia osobistych preferencji. Życie bez przynależności do zdrowego, lokalnego koscioła, jest niebezpieczne dla wierzącego. Niezależność – pragnienie, aby decydować samemu co jest słuszne, a co nie – jest objawem pychy i prowadzi do błędu. Wierzący potrzebuje lekcji pokory poprzez poddanie się pod autorytet starszych kościoła. Wierzący potrzebuje zachęty, jaka płynie z dzielenia się życiowymi zwycięstwami wraz z kościołem do którego należy. Wierzący potrzebuje wsparcia swojego lokalnego kościoła, aby wraz z nim dzielić się cierpieniami przez które przechodzi.
Bycie członkiem lokalnego zboru wierzących, to świadome i dobrowolne oddanie się lokalnemu „ciału” osób wierzących, którzy złączyli sie razem dla danych przez Boga ściśle określonych powodów. Te powody to między innymi:
- Słuchanie i bycie nauczanym Słowa Bożego
(1 Tym. 4:13; 2 Tym. 4:2),
- Służenie i budowanie się nazwajem przez właściwe stosowanie darów duchowych
(Rz. 12:3-8; 1 Kor. 12:4-31; 1 P 4:10-11),
- Uczestniczenie w praktykach kościoła jak: Wieczerza Pańska, modlitwa, wspieranie wdów i sierot,
(Łk 22:19; Dz 2:38-42),
- Głoszenie ewangelii niewierzącym
(Mt. 28:18- 20; Flp 1:5).
Zaangażowanie i oddanie się lokalnemu kościołowi, pociąga za sobą wiele obowiązków i dużą odpowiedzialność:
- należy dołożyć starań, aby być przykładem pobożności i świętości w kościele pośród wierzących
(1 Tm 4:12 ; 1 Tes 4:7);
- należy służyć otrzymanymi darami duchowymi z odpowiednią starannością i pilnością
(1 Kor 14:26;Rom 12:6-8;1 P 4:10-11);
- należy wspierać kościoł finansowo z uwagi na jego slużbę i misję na tym świecie
(1 Kor 9:14; Flp 4:15-18);
- należy dawać i przyjmować napomnienia z łagodnością i w miłości
(Ga 6:1; Mt 18:15-17);
- należy wiernie uczestniczyć we wspólnym wychwalaniu Boga
(Kol 3:16; Ef 5:18-20).
Bóg wiele od wierzących oczekuje ponieważ tylko wtedy, kiedy każdy wierzący jest wierny takiemu właśnie zaangażowaniu i oddaniu się swojemu zborowi, Kościół jest w stanie wypełnić swoje powołanie jako reprezentant Jezusa Chrystusa na Ziemi oraz Świadectwo o Nim dla całego świata.
Musimy zauważyć, że znalezienie lokalnego kościoła nie zawsze będzie łatwe. Wynika to z faktu, że kwestia nie dotyczy tego, aby znaleźć po prostu lokalny kościół. Kwestia dotyczy tego, aby znaleźć kościół chrześcijański charakteryzujący się cechami, które Słowo Boże definiuje jako cechy autentycznego, biblijnego i zdrowego kościoła. Mimo wszystko, chrześcijanin powininen sumiennie starać się, aby stać się częścią właśnie takiego biblijnego, zdrowego, lokalnego kościoła.
Więcej na temat przynależności do lokalnego kościoła w kontekście nauczania Biblii, można znaleźć pod adresem:
Członkostwo w Kościele Chrześcijańskim w Krakowie
Bycie członkiem Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie, wiąże się z narzuconym przez Słowo Boże obowiązkiem zaangażowania i troski o swoją lokalną wspólnotę chrześcijan.
Procedura ubiegania się o członkostwo rozpoczyna się poprzez złożenie wypełnionego wniosku o członkostwo, który dostępny jest dla osób zainteresowanych w naszym zborze.
Od członka oczekuje się między innymi aby:
- żył w sposób „godny ewangelii Jezusa Chrystusa”
(Flp 1:27; Ef 4:1; 1 Tes 2:12);
- okazywał miłość i troskę o pozostałych członków swojego kościoła
(1Tes 4:9;1 J 2:10; Ga 6:2);
- sumiennie służył kościołowi darami Bożymi
(1 Kor 14:26; Rom 12:6-8; 1 P 4:10-11);
- oddawał chwałę Bogu w powierzonej mu służbie i wszystkim co czyni w kościele i dla kościoła
(1 Kor 10:31; Kol 3:17.23; Ef 5:20);
- rozumiał finansowe potrzeby swojej lokalnej wspólnoty i w miarę własnych możliwości, „ochotnie, nie z przymusu”, wspierał swój kościół finansowo,
(1 J 3:17; 1 Tm 6:18)
- reagował na zauważony pośród wierzących grzech w sposób zgodny z miłością Chrystusową i nauczaniem Słowa Bożego
(Ga 6:1; Mt 18:15-17).
Oprócz tego, bycie członkiem kościoła, wiąże się również z przywilejami. Członek Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie:
- jest pod duchową opieką i prowadzeniem przywództwa tego kościoła. Przywództwo kościoła bierze odpowiedzialność za duchowe prowadzenie i wspieranie członka kościoła
(Hebr 13:17; 1 P 5:2-3; Dz 20:28);
- ma możliwość otrzymania służby w Kościele Chrześcijańskim w Krakowie w celu budowania i zachęcania wierzących, po spełnieniu biblijnych wymagań dotyczących służenia darami wśród wierzących
(Rz 12:5-8; 1 Kor 14:26; 1 P 4:10-11);
- ma prawo do przeprowadzenia przez przywództwo kościoła ceremonii ślubu i pogrzebu
(Dz 5:6; 1 Kor 12:26);
- ma prawo do sumiennego, biblijnego poradnictwa i doradztwa przywódców kościoła
(2 Tm 4:2; Tyt 1:9);
- ma prawo do finansowego wsparcia, gdy zachodzi ku temu biblijnie uzasadniona potrzeba
(1 J 3:17; 1 Tm 5:16).
Członkiem Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie może zostać każdy kto:
- został zbawiony z łaski Bożej przez wiarę w Jezusa Chrystusa, w skutek czego wyznaje Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela;
- w konsekwencji swojego zbawienia był posłuszny biblijnemu wezwaniu do przyjęcia chrztu wodnego;
- przedłożył Starszym Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie wypełniony wniosek o członkostwo (formularz dostępny w zborze);
- zapoznał się z wyznaniem wiary Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie dostępnym na stronie internetowej www.kosciolchrzescijanski.pl
- odbył rozmowę z przywództwem Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie, potwierdzającą wolę wyrażoną we wniosku o członkostwo, a także weryfikującą zrozumienie podstaw i zasad wiary, zawartych w wyznaniu wiary Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie.
Osoba, która spełniła powyższe kryteria, zostaje przyjęta do grona członków Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie podczas niedzielnego nabożeństwa, w trakcie którego publicznie potwierdza wobec kościoła chęć przynależności i pragnienie wiernego zaangażowania się w życie Kościoła Chrześcijańskiego w Krakowie.
